Late Effects of Therapy in Childhood Acute Lymphoblastic Leukemia Survivors Translated title: Çocukluk Çağı Akut Lenfoblastik Lösemi Tedavisi Sonrası Geç Yan Etkiler

Abstract

Over the last 50 years, the survival rates in children with acute lymphoblastic leukemia (ALL) have increased remarkably. The optimal use of antileukemic agents in cooperative group protocols, central nervous system-directed treatment, improvements in supportive care, and recognition of biological, clinical, and treatment response characteristics that predict patients with a higher or a lower risk of treatment failure have improved 5-year event-free survival rates, reaching more than 85%, and 5-year overall survival rates, reaching more than 90%. Consequently, it has become increasingly important to characterize the occurrence of long-term late effects. ALL treatments have been associated with increased risks for adverse outcomes such as late mortality, secondary malignancies, and neurological, cardiac, endocrine, and social/psychological disorders. In recent decades, cooperative groups in Europe and in the United States have provided essential information about the long-term effects of ALL therapy, giving recommendations for screening as well as facilitating new approaches for reducing late-term morbidity and mortality. Current frontline protocols continue to examine ways to lower the intensity and amount of therapy to reduce late effects, whereas survivorship studies attempt to predict such adverse effects precisely and develop targeted prevention and treatment strategies.

Translated abstract

Son 50 yıldaki gelişmeler ile akut lenfoblastik lösemili (ALL) çocuklardaki tedavi sonrası sağkalım oranında belirgin derecede artış saptandı. Antilösemik ilaçların akılcı kullanımı, santral sinir sistemini hedefleyen lokal tedaviler ve destek tedavisindeki gelişmeler ile 5 yıllık olaysız sağkalım %85’e ve 5 yıllık genel sağkalım %90’a ulaştı. Uzamış sağkalım süreleri, tedavinin uzun dönem yan etkilerine olan farkındalığı da arttırdı. Geç dönem mortalite, ikincil maligniteler, nörolojik, kardiyak, endokrin ve psikososyal bozukluklar ALL tedavisi sonrası sık görülen yan etkilerdir. Son yıllarda Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri’ndeki birçok grup ALL tedavisi sonrası uzun dönem yan etkiler konusunda çalışmalar yaptı, takip için ve uzun dönem mortalite ve morbiditeyi azaltmak için yeni yaklaşımlar önerdiler. Günümüzde kullanımda olan protokoller uzun dönem yan etkileri önlemek için tedavinin yoğunluğunu azaltmaya çalışırken, sağkalımla iligili çalışmalarda da yan etkilerin öngörülmesi ve gerekli önlem ve tedavilerin sağlanması konusu irdeleniyor.