The Role of Complement Inhibition in Thrombotic Angiopathies and Antiphospholipid Syndrome Translated title: Trombotik Anjiyopati ve Antifosfolipid Sendromunda Kompleman İnhibisyonunun Rolü

Abstract

Antiphospholipid syndrome (APS) is characterized by thrombosis (arterial, venous, small vessel) and/or pregnancy morbidity occurring in patients with persistently positive antiphospholipid antibodies (aPL). Catastrophic APS is the most severe form of the disease, characterized by multiple organ thromboses occurring in a short period and commonly associated with thrombotic microangiopathy (TMA). Similar to patients with complement regulatory gene mutations developing TMA, increased complement activation on endothelial cells plays a role in hypercoagulability in aPL-positive patients. In mouse models of APS, activation of the complement is required and interaction of complement (C) 5a with its receptor C5aR leads to aPL-induced inflammation, placental insufficiency, and thrombosis. Anti-C5 antibody and C5aR antagonist peptides prevent aPL-mediated pregnancy loss and thrombosis in these experimental models. Clinical studies of anti-C5 monoclonal antibody in aPL-positive patients are limited to a small number of case reports. Ongoing and future clinical studies of complement inhibitors will help determine the role of complement inhibition in the management of aPL-positive patients.

Translated abstract

Antifosfolipid sendromu (APS), ısrarcı antifosfolipid antikor (aPL) pozitifliği olan hastalarda görülen tromboz (arteriyel, venöz, küçük damar) ve/veya gebelik ile ilişkili morbidite ile karakterizedir. Hastalığın en şiddetli formu olan katastrofik APS, kısa süre içerisinde gelişen çoklu organ trombozları ile karakterizedir ve sıklıkla trombotik mikroanjiyopati (TMA) ile ilişkilidir. TMA geliştiren kompleman düzenleyici gen mutasyonları bulunan hastalarla benzer olarak, aPL-pozitif hastalardaki hiperkoagülopatide, endotel hücrelerinde artmış kompleman aktivasyonunun rolü vardır. APS’nin fare modellerinde, kompleman aktivasyonunun olması zorunludur ve kompleman (C) 5a ile reseptörü C5aR’nin etkileşmesi aPL-ile uyarılmış yangı, plasenta yetmezliği ve tromboza neden olur. Anti-C5 antikoru ve C5aR antagonisti olan peptidler bu deneysel modellerde, aPL-aracılı gebelik kaybı ve trombozu önler. aPL-pozitif hastalarda anti-C5 monoklonal antikorun klinik kullanımı az sayıdaki olgu sunumları ile sınırlıdır. Halen devam etmekte olan ve gelecekte yapılacak klinik çalışmalar, aPL-pozitif hastaların yönetiminde kompleman inhibitörlerinin rolünü belirlemede yardımcı olacaktır.