Aortic valve replacement (AVR) is the gold standard in treating symptomatic aortic valve defects. To improve the healing process and limit the trauma, the minimally invasive approach was introduced.
To compare the peri- and post-operative results of aortic valve replacement performed via conventional full sternotomy (con-AVR) and of AVR performed via partial upper sternotomy (mini-AVR).
The total study population was divided into 2 demographically homogeneous groups: mini-AVR ( n = 74) and con-AVR ( n = 76). There were no statistically significant differences in preoperative echocardiography.
Aortic cross-clamp time and cardiopulmonary bypass time were significantly longer in the mini-AVR group. Shorter mechanical ventilation time, hospital stay and lower postoperative drainage were observed in the mini-AVR group ( p < 0.05). Biological prostheses were more frequently implanted in the mini-AVR group ( p < 0.05). Patients from the mini-AVR group reported less postoperative pain. No significant differences were found in the diameter of the implanted aortic prosthesis, the amount of inotropic agents and painkillers, postoperative left ventricular ejection fraction (LVEF), medium and maximum transvalvular gradient or the number of transfused blood units. There were no differences in the frequency of postoperative complications such as mortality, stroke, atrial fibrillation, renal failure, wound infection, sternal instability, or the need for rethoracotomy.
Chirurgiczna wymiana zastawki aortalnej (AVR) jest złotym standardem leczenia objawowych wad zastawki aortalnej. Małoinwazyjny dostęp chirurgiczny pomaga zminimalizować uszkodzenie tkanek oraz usprawnia procesy gojenia rany pooperacyjnej.
Porównanie okołooperacyjnych oraz pooperacyjnych wyników leczenia AVR wykonywanej przez sternotomię pośrodkową (con-AVR) oraz poprzez częściową sternotomię górną (mini-AVR).
Pacjentów włączonych do badania podzielono na dwie demograficznie homogenne grupy: mini-AVR ( n = 74) i con-AVR ( n = 76). Nie było różnic między grupami w wynikach przedoperacyjnego badania echokardiograficznego.
Czas zakleszczenia aorty i czas krążenia pozaustrojowego były dłuższe w grupie mini-AVR, w której obserwowano również krótszy czas wentylacji mechanicznej i hospitalizacji oraz mniejszy drenaż pooperacyjny ( p < 0,05). W grupie mini-AVR częściej wszczepiano zastawki biologiczne. Pacjenci z grupy mini-AVR zgłaszali niższe natężenie bólu po operacji ( p < 0,05). Nie obserwowano istotnych statystycznie różnic pod względem średnicy implantowanych zastawek, stosowanych leków inotropowych, leków przeciwbólowych, pooperacyjnej frakcji wyrzutowej, średnich i maksymalnych gradientów zastawkowych oraz ilości przetaczanej krwi pomiędzy grupami. Nie stwierdzono również różnic w występowaniu komplikacji pooperacyjnych, takich jak zgon, udar, migotanie przedsionków, niewydolność nerek, infekcje rany, niestabilność mostka i powtórne otwarcie klatki piersiowej.