Bilim Müzelerinde Paradigma Değişimleri

There is no author summary for this article yet. Authors can add summaries to their articles on ScienceOpen to make them more accessible to a non-specialist audience.

Abstract

Bilim müzeleri, nadire kabinelerindeki koleksiyonlardan ayrıldığından beri çeşitli dönüşümler geçirmiştir. Makalede, yeni nesil bilim müzeleriyle birlikte, dört dönemde incelenen bu dönüşümler paradigmalar temelinde ele alınmış; her bir dönem, uygulama ve değer sistemlerindeki örüntülerle birlikte sunulmuştur. Bilim müzelerindeki bu dönüşümlerde tartışılan noktaların özgün koleksiyonların varlığı, müzenin hizmet ettiği gruplar, temel müzeolojik etkinlikler, bilim müzelerindeki içeriklerin disiplinler ile ilişkisi ve anlatım dili olduğu görülmektedir. Türkiye’deki bilim müzeleri ile ilgili tartışmaları genişleteceği düşünülen bu çalışmada, üç öneride bulunulmuştur: (1) Bilim merkezleri, bilim müzeleri kapsamında değerlendirilmelidir; (2) Türkiye’deki bilim müzeleri sözü edilen tartışma bileşenleri temelinde değerlendirilebilir; (3) Bilim müzelerinin etkinliklerini rapor, kitap gibi çeşitli yayınlarla paylaşması müzeler arası iş birliğini güçlendirebilir.

Related collections

Most cited references 9

Record: found
Abstract: not found
Article: not found

Science Museums as Environments for Learning

Robert Semper (1990)

0 comments Cited 13 times – based on 0 reviews      Review now

Record: found
Abstract: not found
Article: not found

The evolution of the science museum

Alan Friedman (2010)

0 comments Cited 8 times – based on 0 reviews      Review now

Record: found
Abstract: found
Article: not found

Towards Fourth-Generation Science Museums: Changing Goals, Changing Roles

Erminia Pedretti, Ana Iannini (2021)

Once dominated by a focus on collecting and preserving, and later communicating science through hands-on experiences, science museums are slowly reshaping their identities and purposes to explicitly include and promote active citizenship, social responsibility, engagement with complex science and technology issues, and agency. Informed by progressive views of scientific literacy and dialogic and participatory models of communication, science museums are beginning to re-imagine their spaces and practices to embrace broader goals. This theoretical paper explores and discusses the changing roles and identities of these institutions through the emergence of what we identify as fourth-generation science museums and their six defining drivers (Pedretti & Navas Iannini, 2020). We argue science museums can become places that (1) embrace change and transformation; (2) promote productive struggle; (3) develop allyship; (4) foster empathy; (5) support epistemic democracy; and (6) act as a hybrid third space.