Editorial review: pediatric 3D ultrasound Translated title: Badanie USG 3D w pediatrii

Abstract

Three-dimensional ultrasound is an established diagnostic imaging technique in many specialties. However, in neonates, infants and children three-dimensional ultrasound still is underutilized, partially due to time constraints for post-processing and restricted availability, of devices as well as dedicated pediatric transducers. Also reimbursement issues still need to be addressed. This editorial review presents more or less established pediatric three-dimensional ultrasound applications with proven diagnostic benefit as well as potential future applications of three-dimensional/four-dimensional ultrasound in infants and children, aiming at enhancing research and promoting practical use of three-dimensional ultrasound in relevant pediatric conditions. Particularly, applications in neonatal neurosonography, ultrasound of the urogenital tract as well as some other small part and miscellaneous queries are highlighted. Additional other potential and future indications are discussed briefly, also mentioning restrictions and potential future developments. In summary, three-dimensional ultrasound holds some potential to widen sonographic diagnostic capabilities throughout childhood and hopefully will be increasingly investigated and introduced into clinical practice provided respective equipment and pediatric three-dimensional/four-dimensional ultrasound transducers become available.

Translated abstract

Ultrasonografia trójwymiarowa znalazła uznanie wśród specjalistów wielu dziedzin medycyny, jednak nadal wykorzystywana jest w niedostatecznym stopniu w badaniu noworodków, niemowląt i dzieci. Powodem tego są przeszkody wynikające z wydłużenia czasu badania oraz ograniczonej dostępności aparatów ultrasonograficznych i odpowiednich, pediatrycznych głowic; nie bez znaczenia pozostaje również kwestia refundacji badań. W pracy przedstawiono możliwości zastosowania ultrasonografii trójwymiarowej we wskazaniach o udowodnionej wartości diagnostycznej oraz potencjalne przyszłe obszary praktycznego zastosowania badania z użyciem opcji trójwymiarowej i czterowymiarowej u niemowląt i dzieci. Omówiono użyteczność tych technik w neurosonografii, badaniach układu moczowo-płciowego i obrazowaniu drobnych struktur anatomicznych, a także przedstawiono ograniczenia oraz prawdopodobne kierunki rozwoju. Autor wnioskuje, że ultrasonografia trójwymiarowa umożliwia poszerzenie diagnostyki obrazowej w pediatrii, jednak upowszechnienie metody uzależnione jest od zwiększenia dostępności odpowiedniej aparatury.